De belangrijkste vragen beantwoord
CCS staat voor Carbon Capture & Storage. Het proces bestaat uit drie belangrijke stappen:
1. Afvangen: CO₂ scheiden van andere gassen die worden uitgestoten door grote industriële productielocaties, zoals elektriciteitscentrales, staalfabrieken, cementfabrieken en raffinaderijen.
2. Transporteren: CO₂ samenpersen en per schip of pijpleiding vervoeren naar een geschikte locatie voor geologische opslag.
3. Opslaan: CO₂ in de grond injecteren in rotsformaties op een diepte van minstens één kilometer.
Bezoek voor meer informatie over CCS de website van het Global CCS Institute.
We moeten de uitstoot van CO2 aanzienlijk verlagen om de doelstellingen van het Klimaatakkoord van Parijs te behalen. Dit wordt allesbehalve makkelijk. Om de opwarming van de aarde te beperken tot maximaal 1,5 °C, is het cruciaal dat de ontwikkelde landen vaart zetten achter hun inspanningen op het gebied van CO₂-reductie en groene energie.
Om opwarming en snelle klimaatverandering tegen te gaan, moeten moeilijk te verduurzamen industrieën en productielocaties – bijvoorbeeld raffinaderijen en producenten van staal, petrochemicaliën, kunstmest of cement – nu actie ondernemen.
Een van de manieren om overtollig CO₂ uit de atmosfeer te verwijderen, is door het af te vangen en op te slaan (Carbon Capture & Storage, ofwel CCS). In de strijd tegen klimaatverandering moet deze aanpak hand in hand gaan met de ontwikkeling van duurzame energiebronnen.
Verschillende instanties, waaronder het Internationaal Energie Agentschap (IEA) en het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC), hebben CCS al opgenomen in hun verduurzamingsstrategie om de klimaatdoelen van het Parijsakkoord te behalen.
In Europa zijn verschillende CCS-projecten in ontwikkeling. Het doel is om de industriële uitstoot van CO₂ te verlagen, om waterstofproductie koolstofarm te maken en om CO₂ te transporteren en op Europees niveau op te slaan.
Bezoek voor meer informatie over CCS-projecten in de EU de website van het IEA en Global CCS Institute.
Een project van deze omvang vereist een gezamenlijke inspanning om de vele uitdagingen het hoofd te bieden. Aramis is een samenwerkingsverband tussen TotalEnergies, Shell, EBN en Gasunie. Het project beoogt een bijdrage te leveren aan de energietransitie door de CO₂-uitstoot van moeilijk te verduurzamen industrieën en productielocaties te verlagen.
De keuze is op Rotterdam gevallen vanwege de gunstige ligging door de nabijheid van industrieclusters, waterwegen en pijpleidingnetwerken.
Naar verwachting zou de CO₂-transportinfrastructuur 22 miljoen ton CO₂ per jaar naar de opslag velden kunnen brengen. De lege gasvelden hebben samen meer dan 400 miljoen ton opslagcapaciteit.
Om de doelstellingen van het nationale Klimaatakkoord en de Europese Green Deal binnen bereik te brengen, moet CCS op voldoende grote schaal plaatsvinden.
Aramis biedt hierin een bijdrage door middel van CO₂-transportfacititeiten aan te bieden wat opslag mogelijk maakt voor grootschalig CO₂-reductie.
Nederland beschikt over een omvangrijk netwerk van pijpleidingen en waterwegen dat aansluit op veel andere industriële clusters. Daarnaast is het netwerk direct aangesloten op een groot aantal opslagbassins met voldoende capaciteit voor de afgevangen CO₂ die nodig is om de klimaatdoelstellingen te behalen.
Aramis is een fictief personage in de historische avonturenroman De drie musketiers, geschreven door Alexandre Dumas. Hij en de andere twee musketiers, zijn bevriend met de hoofdpersoon, d’Artagnan.
Net zoals het fictieve personage streeft het project Aramis naar een loyale samenwerking met Porthos, een bestaand CCS-project in Nederland.
Naast energiebesparing en duurzaam energie opwekken is het afvangen en ondergronds opslaan van CO2 (uit rookgassen) een derde mogelijkheid om het aandeel broeikasgassen in de atmosfeer te beperken. Veel studies laten zien dat CO2-opslag tijdelijk noodzakelijk is om tijd te winnen voor de ontwikkeling van nieuwe betaalbare duurzame oplossingen.
CO2 afvangen en ondergronds opslaan (in jargon: Carbon Capture and Storage of afgekort CCS) is technisch goed mogelijk, zowel bij elektriciteitscentrales als in de energie-intensieve industrie. Het is op verschillende plekken in de wereld al (veilig) gedaan, vooral om bijna lege olie- en gasvelden op druk te houden. Het kabinet wil CO2 alleen opslaan in de zeebodem, niet op land. Bovendien beperkt het kabinet de subsidie voor CCS om daarmee te zorgen dat het de ontwikkeling van andere duurzame technieken, zoals groene waterstof, niet in de weg staat.
bron: klimaatakkoord.nl